Page 3 - plik
P. 3
INTRODUKCJA
znaczeniowych fiszek. A te już nie są żartem i obligują do konkret-
nych działań ustawodawczo-sądowo-prawnych.
Żeby nie koncentrować się tylko na czasach współcze-
snych spójrzmy w taką Przypowieści o uczcie (Ew. wg św. Łuka-
sza 14,23) z której wyłuskano znamienny cytat z Wulgaty:
„compelle intrare” – przymuś ich wnijść, czyli zmuś ich do wej-
ścia – to znaczy przyjęcia nowej religii, jako własnej i jedy-
nie prawdziwej. W imię tego wczesnochrześcijańskiego hasła
– za którym krył się ideologiczny twór wiary – ginęli tysiącami inno-
wiercy w hekatombach absurdalnych rzezi.
Komentarzem do tego mogłyby być także słowa z Przypowieści
o siewcy: Inne w końcu padły [ziarna] na ziemię żyzną i plon wydały
(Ew. wg św. Mateusza 13, 8).
~~~
A tysiące innych konfliktów, potyczek, bitew, wojen – w cezurze
wiekowych zmagań – w imię czego lub kogo?
I dla kogo? I dla czego? I co osiągnęły? I kto właściwie zwy-
ciężył?! – dziejowa subtelność celów, zależności, polityki i żądzy
posiadania.
A miliony niemych ryb, fok, ssaków lądowych i morskich, giną-
cych w krwawej kaźni, aby spełnić wybredne gusta kulinarno-łowiec-
ko-galanteryjne?
A miliardy drzew krzyczących ciszą istnienia, ścinanych topo-
rem industrialnej pogardy?
A… etc. etc. etc.
Zaś to wszystko rozpoczął homo sapiens, który z czystej tylko
próżności rozgniótł swą władczą stopą, pełznącego dróżką ślimaka.
{7|
znaczeniowych fiszek. A te już nie są żartem i obligują do konkret-
nych działań ustawodawczo-sądowo-prawnych.
Żeby nie koncentrować się tylko na czasach współcze-
snych spójrzmy w taką Przypowieści o uczcie (Ew. wg św. Łuka-
sza 14,23) z której wyłuskano znamienny cytat z Wulgaty:
„compelle intrare” – przymuś ich wnijść, czyli zmuś ich do wej-
ścia – to znaczy przyjęcia nowej religii, jako własnej i jedy-
nie prawdziwej. W imię tego wczesnochrześcijańskiego hasła
– za którym krył się ideologiczny twór wiary – ginęli tysiącami inno-
wiercy w hekatombach absurdalnych rzezi.
Komentarzem do tego mogłyby być także słowa z Przypowieści
o siewcy: Inne w końcu padły [ziarna] na ziemię żyzną i plon wydały
(Ew. wg św. Mateusza 13, 8).
~~~
A tysiące innych konfliktów, potyczek, bitew, wojen – w cezurze
wiekowych zmagań – w imię czego lub kogo?
I dla kogo? I dla czego? I co osiągnęły? I kto właściwie zwy-
ciężył?! – dziejowa subtelność celów, zależności, polityki i żądzy
posiadania.
A miliony niemych ryb, fok, ssaków lądowych i morskich, giną-
cych w krwawej kaźni, aby spełnić wybredne gusta kulinarno-łowiec-
ko-galanteryjne?
A miliardy drzew krzyczących ciszą istnienia, ścinanych topo-
rem industrialnej pogardy?
A… etc. etc. etc.
Zaś to wszystko rozpoczął homo sapiens, który z czystej tylko
próżności rozgniótł swą władczą stopą, pełznącego dróżką ślimaka.
{7|
